Over de rector

Posted on April 22, 2015

Beste mensen van de ouderraad en van de MR,

Het is ons uit de email correspondentie met jullie duidelijk geworden dat in elk geval de MR zich opstelt achter de manier waarom het Bestuurscollege van de Esprit scholen de rector heeft behandeld naar aanleiding van het feit dat hij verdachte is in een zedenzaak. Dat standpunt is natuurlijk jullie zaak.

Maar wij willen wel graag dat jullie goede nota nemen van het feit dat niet alle ouders dit standpunt delen. De ouderraad vertegenwoordigt alle ouders, dus wij willen dat jullie weten dat er ook ouders zijn die vinden dat de rector op een uiterst onbehoorlijke manier is behandeld. Wij vinden dat ons Bestuurscollege (in paniek) geblunderd heeft. Wij hebben mevrouw Kervezee hierop proberen aan te spreken (zie hierna voor de brieven, per email), maar de voorzitter van ons CvB heeft helaas niet het zelfrespect of het statuur om die correspondentie persoonlijk te beantwoorden. Wij hebben niets teruggehoord.

Daarom nogmaals hier ons standpunt. Het sturen van een brief aan alle ouders met verzoek om discretie (in de verwachting dat iederaan zich daaraan zou houden) was een onvoorstelbare blunder. Het CvB had kunnen en moeten voorzien dat dit gelijk stond aan de zaak aan de grote klok hangen. Dit aan de grote klok hangen was in onze ogen onbehoorlijk. Zo behandel je iemand waar de school zoveel aan te danken heeft niet, wat hij ook heeft gedaan. Hans Verhage heeft recht op anonimiteit zolang hij alleen verdachte is, en dit recht is hem door zijn eigen CvB ontzegd.

Uit de toelichting die ik van de voorzitter van de MR heb ontvangen maak ik bovendien op dat ons CvB vooral bezig is het eigen straatje schoon te vegen. “We moesten de zaak wel openbaar maken omdat anders straks misschien zou blijken dat de feiten al maanden bekend waren.” Dit is geen moedig standpunt.

Jullie mogen hier allemaal van vinden wat jullie zelf willen, maar wij schamen ons diep voor de manier waarop Hans Verhage is behandeld. Dit doe je zo niet. Iemand zo totaal laten vallen verraadt volgens ons een gebrek aan beschaving. Hans Verhage heeft met zijn gedrag zichzelf en de school een zeer slechte dienst bewezen. Dat wordt door niemand ontkend, ook door ons niet. Maar het mag niet zo zijn dat al onze verplichtingen van fatsoen en redelijkheid tegenover hem daardoor komen te vervallen. Wat Hans Verhage ook gedaan heeft, hij heeft de manier waarop hij aan het volksgericht werd overgeleverd door zijn eigen CvB niet verdiend. Dit had nooit mogen gebeuren. Want ook wie een (grote) misstap begaat mag daarom nog niet vogelvrij worden verklaard. Dit is de eer van het Vierde Gymnasium te na. Dit zou de eer van ons allemaal te na moeten zijn.

Wij wensen ons hiervan uitdrukkelijk te distantiëren.

Waarvan acte.

Met vriendelijke groet,

Jan van Eijck

Heleen Verleur

ouders van Rosa van Eijck, klas 1B.

PS Misschien kan iemand van de MR of de ouderraad de link van deze blog doorgeven aan Hans Verhage of aan zijn advocaat, zodat we via deze weg kunnen laten weten dat hij niet totaal alleenstaat? Als Hans Verhage verstandig is leest hij zijn eigen email allang niet meer.

Brief aan mevrouw Kervezee

Per email verzonden op 9 april

Aan de voorzitter van het College van Bestuur van Esprit Scholen

Geachte mevrouw Kervezee,

Toen de rector u informeerde dat hij verdachte is in een zedenzaak hebt u besloten om hem per onmiddellijk te schorsen en de zaak aan de grote klok te hangen, met een bericht op de website en een brief aan de ouders.

Uw brief aan alle ouders die afsluit met een verzoek om vertrouwelijkheid was een gotspe. Daar zitten journalisten bij, en dat had u ook kunnen bedenken.

Door uw aanpak werd het onvermijdelijk dat de zaak in de krant kwam. Zelfs NRC-Handelsblad had gisteravond een kort stukje.

Waarom heeft u de rector niet met ziekteverlof gestuurd, hangende het onderzoek? Als er dan een journalist belt kun je met goed fatsoen zeggen dat de rector overspannen is.

In plaats daarvan heeft u Hans Verhage overgeleverd aan een volksgericht, en is de kans verkeken om rustig de loop van het recht af te wachten. Door de schorsing en door uw brief wordt er nu een leven verwoest terwijl er nog geen recht gesproken is.

Ik had over deze zaak zojuist een kort telefoongesprek met Antoinette Dobbelmann van het 4e Gymnasium die mij adviseerde contact met u op te nemen.

Wij willen u met dit bericht laten weten dat wij zeer ontdaan zijn over de manier waarop u dit hebt aangepakt.

Hoogachtend,

Jan van Eijck en Heleen Verleur

ouders van Rosa van Eijck, klas 1B van het 4e Gymnasium

Brief van de MR

Per email op 16 april

Beste Jan,

Op initiatief van de ouderraad is vandaag tijdens de MR ook het punt “Was het wel de juiste beslissing om de rector meteen te schorsen” vandaag kort besproken. Ruth Kervezee heeft herhaald wat ze ook al op de ouder bijeenkomst heeft gezegd: De rector heeft zijn schuld erkend. Daardoor heeft het CvB geen andere keuze gehad dan hem met onmiddellijke ingang te schorsen. Het alternatief was geweest om zowel ouders als medewerkers en ook leerlingen maandenlang in het ongewisse te laten en dan later te moeten zeggen, dat de feiten al lang bekend waren. Alle geledingen van de MR staan volledig achter deze beslissing van het CvB. Ik hoop dat dit voldoende antwoord op je vraag is. Met vriendelijke groet,

Susanne Borowski

MR voorzitter het 4e Gymnasium

cc aan Ruth Kervezee

Mijn antwoord aan de MR

Per email verzonden op 16 april

Beste Susanne,

Ruth Kervezee van het CvB had ook kunnen zeggen:

“Hans, je hoeft jezelf niet te beschuldingen. Ik ben de rechter niet. Wat je ook gedaan hebt, wij laten je nu niet vallen. Jij gaat nu met ziekteverlof. Laten we afwachten hoe het recht zijn loop neemt. Dat is het minste wat we nu voor je kunnen doen. Want het is niet aan ons om jou te veroordelen. Zo werkt het Nederlands recht niet.”

Maar mevrouw Kervezee heeft helaas niet het lef gehad om dit te doen.

In plaats daarvan heeft ze een volksgericht afgeroepen over Hans Verhage. En de hele ouderraad en de hele MR staan achter haar.

Het staat jullie netjes.

Groet,

Jan van Eijck

Brief aan mevrouw Kervezee

Per email verzonden op 16 april

Geachte mevrouw Kervezee,

Vandaag kreeg ik een cc van onderstaand bericht:

Op initiatief van de ouderraad is vandaag tijdens de MR ook het punt “Was het wel de juiste beslissing om de rector meteen te schorsen” vandaag kort besproken. Ruth Kervezee heeft herhaald wat ze ook al op de ouder bijeenkomst heeft gezegd: De rector heeft zijn schuld erkend. Daardoor heeft het CvB geen andere keuze gehad dan hem met onmiddellijke ingang te schorsen. Het alternatief was geweest om zowel ouders als medewerkers en ook leerlingen maandenlang in het ongewisse te laten en dan later te moeten zeggen, dat de feiten al lang bekend waren. Alle geledingen van de MR staan volledig achter deze beslissing van het CvB. Ik hoop dat dit voldoende antwoord op je vraag is. Met vriendelijke groet,

Susanne Borowski MR voorzitter het 4e Gymnasium

cc aan Ruth Kervezee

Ik denk dat ik de hele -pijnlijke- situatie goed begrijp. Ik realiseer me dat het voor jullie niet makkelijk moet zijn geweest. Toch snap ik niet waarom een MR, een CvB en een Ouderraad onmiddellijk Hans Verhage laten vallen, in de steek laten, die weliswaar schuld erkende, maar zonder wie deze hele school er waarschijnlijk niet geweest zou zijn. Uit angst voor het oordeel van ouders, medewerkers en leerlingen achteraf, om die “maandenlang in het ongewisse te laten” leveren jullie je rector onmiddellijk uit aan de publieke opinie in een brief aan alle ouders, met verzoek om discretie. Alsof het niet overduidelijk is dat als je zoiets aan de grote klok hangt, van discretie geen sprake meer kan zijn. Liever dat, dan later zelf de pineut te zijn. en dan later te moeten zeggen, dat de feiten al lang bekend waren. Nou, en? Als bestuurder kun je soms een reden hebben om feiten even in de diepvriesstand te zetten, en dat zou dat ook een goede reden kunnen zijn.

Hans Verhage was voor mij als ouder een reden om voor deze school te kiezen. Ik heb zelden iemand gezien die in één bezielende toespraak zowel ouders als leerlingen evenzeer wist te inspireren. Een drijvende kracht achter de school. Jullie veel te snelle reactie op deze hele situatie lijkt mij zeer onprofessioneel en niet voorkomende uit inzicht in de situatie. Ik heb meer begrip voor een moedige reactie van een ex-leerling van het 4e op Facebook, Jan Willem Spaans, hieronder. Hij weegt alles mee, en op grond van de hele persoon zegt hij wat hij ervan vindt. Zo’n dergelijke reactie hadden jullie ook, als school, na een aantal maanden echte discretie, kunnen geven. Er was geen acute situatie: Hans heeft zich niet vergrepen aan kinderen op het 4e gymnasium, en ook niet aan andere kinderen. Jullie reactie is het gevolg van paniek. Het online volksgericht hebben jullie mede veroorzaakt, door overhaaste beslissingen in het College van Bestuur.

Met groet,

Heleen Verleur

moeder Rosa van Eijck, 1B

Brief van Jan Willem Spaans

Op facebook

Jan Willem Spaans

Beste rector, beste schoolleider, beste ‘godfather’ van het 4e‘, beste Hans,

Het is kerstvakantie in 2007. Ik zit met een vriend van de basisschool aan de keukentafel. Hij begint over de rector van zijn school.

“Mijn rector is stom. We zien hem nooit. Soms lijkt het wel alsof hij het vervelend vindt dat er leerlingen door zijn school lopen.”

“O, mijn rector is juist vet man. Hij begroet je iedere ochtend bij de deur, kent alle namen. O, en toen het laatst sneeuwde gooide hij gewoon sneeuwballen terug toen we hem bekogelden.”

“Wáááát?” Jullie durven SNEEUWBALLEN te gooien naar je rector? Die van ons zou ons echt doodmaken als we daar maar aan dachten. En m’n naam zou hij alleen maar kennen als ik er elke week uitgestuurd zou worden."

Beste schoolleider, beste ‘godfather’ van het 4e‘, beste Hans,

Ongeveer anderhalf jaar later zit ik weer aan de keukentafel. De brievenbus kleppert. Tussen een stapel condoleances zit ook een brief aan mij geadresseerd. Het is geen voorgedrukte kaart, het is een blocnotevelletje. Handgeschreven. Op dit ingrijpende moment schreef je me, tussen andere mooie, rake zinnen, onder andere dat je hoopte dat ‘we je op school een klein beetje tot steun kunnen zijn’. De sneeuwvechtende rector nam hartverwarmend veel moeite voor me. Die brief ben ik zes jaar later nog niet vergeten.

Beste ‘godfather van het 4e‘, beste Hans,

Je hebt aan de basis gestaan van een fantastische school. Een school met geweldige docenten, een school waar leerlingen altijd worden aangespoord om zelf na te denken. Een school met een prachtige toekomst, zo leek het toch, in een milieuvriendelijk, architectonisch briljant nieuw gebouw. En bovendien, een school waar nooit gelazer was. Vooruit, we wisten weinig van je privéleven. Je hebt geschiedenis gestudeerd in Leiden, bent een studievriend van Mark Rutte, je houdt van basketbal en de Verenigde Staten. That’s about it. Zelf dacht ik dat er gewoon niet zoveel naast was. Je was naar mijn inschatting al druk genoeg met je levenswerk: Het 4e gymnasium.

Dat moest een school zijn waar leerlingen altijd een tweede kans kregen. Zoals één van je vertrouwelingen en, inmiddels, oud-collega’s het op een open dag ooit verwoordde: “Op deze school laten we leerlingen los. Ook al donderen ze honderd keer om, we trekken ze weer overeind. Dat is voor ons misschien wel vermoeiend, maar als ze hier de deur uitlopen kunnen ze wel zelfstandig staan.” Deze tekst maakt een schoolgids eigenlijk overbodig. Beter kan de filosofie van ons mooie schooltje niet verwoord worden. Maar voor jou, hoe bitter en ironisch ook, komt er geen tweede kans meer. Deze week is namelijk duidelijk geworden dat jij kinderporno bezit. Een terugkeer is niet aan de orde. En er is geen ziel in de hele school die ooit kan beweren dat hij dit heeft zien aankomen. We zijn verbijsterd.

Beste Hans,

Beste Hans. Of, als je de ‘wakkere krant’ leest, Hans V. Meer dan dat ben je nu niet meer. Door de berichtenachtbaan, die immer nog oneindige stroomversnelling waarin feiten en fabels over elkaar heen vallen, die deze week geopend is, is je masker van je afgevallen. Je levenswerk is te gronde gericht, doordat je hebt toegegeven aan een walgelijke, ziekelijke behoefte die kennelijk in je heeft gezeten. Het is niet te verdedigen, en dat is ook niet wat ik hier probeer. Iemand die een dusdanig zieke markt van vraag voorziet, kan domweg niet op een school werken. Wat nu? Dat weten we niet. Iedereen speculeert. Wie de nieuwe rector wordt. Wat er met jou zal gebeuren. Misschien moet je wel de gevangenis in. Ondertussen ben ik heel onrustig omdat ik niet weet waar je bent.

Hans,

Niemand hoeft je te vertellen dat wat je gedaan hebt fout is. Je hebt het zelf intussen toegegeven. Het is niet eens fout, het is werkelijk afschuwelijk. Niemand zal het ooit begrijpen. Toch kan en wil ik niet toestaan dat mijn enige beeld van jou dat van een pedofiel is. Je bent de beste rector die ik me ooit had kunnen wensen op de beste school die er voor mij bestond. Bovendien was je bijzonder hartelijk naar mij toe toen dat voor mij nodig was. Ik hoop dat de media en het anno 2015 helaas bijbehorende online volksgericht(‘ze moeten hem in de Houthavens laten afzinken’) daar toch even bij stil kunnen staan, hoe ernstig de situatie ook is, hoe verschrikkelijk het ook is wat hij gedaan heeft.

Hans, het ga je goed.